اعتقاد به جن و پري و … گونه اي تكامل يافته از عقايد آني ميسم ( جان گرايي ، پرستش روح ) بوده که معتقدان به آن براي انسانها ، حيوانات ، گياهان و … قائل به نيروهاي نامرئي شده ( ارواح ) و معتقدند که اين ارواح در تمامي زمين و آسمان در حال رفت و آمدند و به عقيده آني ميست ها اين ارواح به دو دسته خیر و شر تقسيم مي شوند. اين اعتقادات بعدها به صورت كامل تر در آمده و در قالب جن و شيطان (ارواح زيان رسان ) و ملائكه و فرشته (ارواح سودرسان ) نیز متجلی شدند . با نگاهی به فرهنگ اعراب این موضوع تایید می شود
سيد محمود شكري آلوسي شرح مفصلي درباره تصورات اعراب جاهلي در باب اجانين و شيطان پرستان آورده كه : بعضي از اعراب بيابان گرد جن پرست بوده و به هنگام عبور از بيابان هاي خلوت مي گفتند: از شر و آزار اجانين اين بيابان به رئيس آن ها پناه مي برم . وجود جن، وابسته به پیشینه فرهنگی جن پرستی اعراب در دین اسلام نیز تایید شده و سوره ای به این اسم وجود دارد.
سوره جن آيه 6: بودند كساني از عرب ها كه به بزرگان جن پناه مي بردند و در سوره انعام آيه 100 : براي خدا شريكاني از جن در پرستش قرار دادند و در سوره سباء آيه 41 : بودند مرداني از اعراب كه جن مي پرستيدند و بيشترشان به اجانين اعتقاد داشتند و در سوره ياسين آيه 60 : آيا با شما عهد نبستيم كه شيطان را نپرستيد و او دشمني آشكار است برای شما
