نزدیک به سی و پنج سال از انقلاب ایران می گذرد و انتخابات بسیاری در ایران انجام شده که هیچکدام از آنها به اندازه انتخابات دو سال پیش مورد دار نبوده است. به هر صورت رژیم حاکم نشان داده که تفکر مورد پسند خود را بر جامعه حاکم خواهد کرد حتی اگر که خواست اکثر مردم هم نباشد. این به این معنیست که سیستم که شاخصه های قدرت آن ولی فقیه و سردمداران سپاه هستند دلیلی برای کاهش قدرت خود نمی بیند در نتیجه یک روز رئیس جمهور منتخب خود را و روز دیگر میزان آراء مورد نیاز خود را از صندوق بیرون می کشد پس رای دادن و ندادن مردم دغدغه اصلی آنها نیست
آنچه که هم اکنون در جریان است حذف برخی افراد از مجلس بوده که اینقدر به دولت گیر ندهند و یا اینکه هر چه ولی فقیه می گوید را بدون پرسش اطاعت کنند یعنی سیاسی بازی یا جنگ درون گروهی. مردم هم بسته به گرایشها و نزدیکی خود به صاحبان زر و زور در این بازیهای سیاسی شرکت می کنند وگرنه این سیستم به قول خودش مشروعیتش را از خدا گرفته و نیازی هم به حضور مردم در انتخابات نمی بیند ولی چرا انتخابات را برگزار می کند به خاطر اینکه بدعتی بوده از اول انقلاب وهمچنین برای ژستهای بین المللی. به نظر من که شرکت در چنین انتخاباتی مهر تاییدی بر جهالت خود است
